Als kind was ik een leesfanaat. Ik las rijp en groen, hoewel dat rijp nog wel meeviel. Mijn ouders bleken in staat zonder enige vorm van censuur mij het kaf van het koren te laten scheiden.
Nu is me de lust tot lezen grotendeels vergaan. De ellenlange vaak nutteloze verslagen en rapporten, verplicht leesvoer voor mijn werk, zijn daar de oorzaak van. Ook de tot folders verwerkte boomstammen die dagelijks door de brievenbus glijden, wekken mijn leeslust niet op. Nee, ik ben waarschijnlijk voor goed voor de drukkunst verloren gegaan.
Maar als kind was dat anders. Ik las altijd: 's-morgens in bed en 's avonds dito, op de WC, aan tafel, voor de kachel, in de tuin. Mijn boeken en ik waren onafscheidelijk.
Nu waren boeken duur in mijn jeugd! Als gevolg waarvan ik er maximaal drie per jaar kreeg. Eén met de Sint, één met mijn verjaardag, om tussendoor verwend te worden met een uitgave van 'Het Groot Vakantie Boek'. Ik heb ze allemaal bewaard. Mijn eerste boek was 'Okkie in de sneeuw'. Gedrukt in grote letters met let- ter- greep- streep - jes ertussen. Kinderliteratuur van Leonard Roggeveen. Over het kaboutermannetje dat op zijn klompjes door de winter slofte.
Het boek met mijn lievelingsverhaal erin ben ik kwijtgeraakt.
Het verhaal maakte indruk op me. Ik heb het in mijn leven zo'n beetje als 'leitmotiv' gebruikt.
Het is een Oosters sprookje. Het gaat over de rode draad die een tapijtwever meeweeft in het tapijt dat zijn leven uitbeeld. Wanneer hij jaren later schatrijk is geworden kan hij het zich permiteren een keuze te maken uit de meest weelderige tapijten. Uiteindelijk kiest hij echter voor het eenvoudige exemplaar waarin de draad van zijn leven is meegeweven. Hij beseft dat, hoe mooi ook het patroon is door een ander bedacht, het nooit het patroon kan evenaren van het patroon van je eigen leven, ongeveer is de moraal. Een landelijk bibliotheeknet bestond nog niet in Noordwijk maar daar kende het op boekenuitleengebied het particulier initiatief. Op de hoek van de Weteringkade/ IJmuiderstraat is een miniscuul klein woonhuispandje. Hier prijkte in vroeger dagen de uitleenbibliotheek 'Het Boek'. Passeer ik het huis dan vraag ik me altijd weer af, hoe al die boeken er in vredesnaam in hebben gepast.
De eerste eigenaren, van oorsprong uit Amsterdam afkomstig denk ik , sloegen die boeken overal op. In hun woning want dat was de Noordwijkse bibliotheek ook nog, in hun woonkamer, achter de kachel, in de keuken en op zolder. Hun toilet heb ik nooit bekeken maar ook daar zal het zonder twijfel vol met boeken hebben gestaan. Overal boeken. De kinderboeken heb ik gelezen. ALLEMAAL ! Ik kende alle kinderfiguren bij persoon: Pietje Bel, Dick Trom, de Kameleon, Old Shatterhand, Arendsoog, Bas Banning, Billey Bradley, Ary Roos, Razende Roeltje,
en de A van Abeltje. Om over de echte smartlappen maar te zwijgen. Alleen op de wereld, Heidi, Stijfkopje, Joop te Heul en Schoolydille van Topp Naef.
Een kinderboek huurde je voor 10 cent per week. Had ik alles al gelezen en was er voor die week geen boek meer voorradig, dan werd ik naar de zolder gestuurd. Op voorwaarde dat ik zou zeggen hoe ik het boek vond, mocht ik een nog niet ingebonden proefdruk mee nemen. Voor een dubbeltje in de week was ik een echte boeken magnaat.
En Lezen??? Ach natuurlijk kan ik het niet laten! Zonder van iets last te hebben verplaats ik me per boek door ruimte en tijd.
Lezen is houden van het leven. Mijn eigen kleinerode draadje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten